ΔΥΣΤΥΧΙΑ

 

LUIS CERNUDA

 

ΔΥΣΤΥΧΙΑ

 

Μια μέρα κατάλαβε ότι τα χέρια του δεν ήσαν

Τίποτ’ άλλο παρά μόνο σύννεφα·

Αδύνατον με σύννεφα να σφίξεις ώς το βάθος-βάθος

Ολόκληρο κορμί, ολόκληρη την τύχη.

 

Η τύχη είναι στρογγυλή και μετράει αργά-αργά

Ένα- ένα του καλοκαιριού τ’ αστέρια.

Σου χρειάζονται χέρια σίγουρα όσο κι ο άνεμος,

Και σαν τη θάλασσα ένα φιλί.

 

Αυτός όμως με τα χείλη του,

Με τα χείλη του αυτός το μόνο που ξέρει είναι να λέει λόγια·

Λόγια προς το ταβάνι,

Λόγια προς το πάτωμα,

Και τα χέρια του είναι σύννεφα που μεταμορφώνουν τη ζωή

Για να την κάνουνε πλωτό αέρα.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.