LUIS CERNUDA
ΘΑΛάΣΣΙΑ ΣΑΡΚΑ
Σε λίγες μέρες θά ’ναι στη Βιρτζίνια φθινόπωρο,
Και τότε οι κυνηγοί (το ίδιο της βροχής το βλέμμα)
Θα επιστρέφουν στα πάτρϊά τους χώματα, στο δέντρο που δεν ξεχνάει,
Αρνιά με εμφάνιση φριχτή, απαίσια·
Σε λίγες μέρες θά ’ναι στη Βιρτζίνια φθινόπωρο.
Ναι, τα κορμιά κολλητά ενωμένα,
Τα χείλη κλειστά με το πιο οικείο κλειδί,
Τί θα πει ο έρωτας αυτός
Που είναι δέρμα φτιαγμένο με ναυάγια
Ή πόνος με την πόρτα σφαλιστή,
Πόνος απέναντι στον πόνο,
Χωρίς να ελπίζει ούτε καν στην αγάπη;
Η αγάπη έρχεται και φεύγει, να τη, δες την.
Η αγάπη έρχεται και φεύγει,
Δίχως να δίνει ελεημοσύνη σε κάτι σύννεφα σακατεμένα,
Σε κάτι χωματένια παλιοκούρελα,
Και ούτε ξέρει, ούτε και θα μάθει ποτέ ξανά τίποτα.
Μάταιο είναι να χαϊδεύεις τώρα το φθινόπωρο.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου