ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΑΝΤΕΣ ΕΥΤΥΧΕΙΣ;

 

LUIS CERNUDA

 

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΑΝΤΕΣ ΕΥΤΥΧΕΙΣ;

 

Η τιμή να ζεις με τιμή και ενδόξως,

Ο οφειλόμενος πατριωτισμός προς την ανώνυμη πατρίδα,

Η θυσία, το χρέος με τα κίτρινα χείλη,

Δεν αξίζουν ούτ’ ένα δεκαράκι που καταβροχθίζει

Λίγο-λίγο κι εξαιτίας τους όλα τα θλιμμένα σώματα.

 

Κάτω λοιπόν η αρετή, η τάξη, η αθλιότητα·

Κάτω όλα, όλα, εκτός από την ήττα,

Ήττα ίσαμε τα δόντια, σ’ εκείνον τον κατάψυκτο χώρο

Κάποιου κεφαλιού ανοιγμένου στα δύο μέσα από τις ερημιές,

Όπου το να μην ξέρεις τίποτ’ άλλο απ’ το να ζεις σημαίνει να είσαι με το θάνατο μόνος.

 

Μην περιμένετε καθόλου το πουλί με γυναικεία χέρια,

Με φωνή ανθρώπινη και γλυκά-γλυκά αμαυρωμένη,

Γιατί σε κανένα πουλί, ακόμα και ερωτευμένο,

Δεν αξίζει να σε περιμένει, όπως ο κάθε μονάρχης

Περιμένει να ωριμάσουν οι πύργοι μέχρι να γίνουνε σάπιοι καρποί.

 

Ας κραυγάσουμε μόνο,

Ας κραυγάσουμε μόνο σ’ ένα φτερό να μας ακούσει,

Να βυθίσουμε τόσους και τόσους ουρανούς,

Κι έπειτα να ψαύσουμε τις ερημιές με βαλσαμωμένο χέρι.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.