ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ

EDUARDO CHICHARRO

 

ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ

(απόσπασμα)

 

Ο έρως.

Ο μέγας τρελός έρως, διαστάσεων εξωφρενικών.

Αυτός που χύνεται με ορμή από κάθε ζωντανό καυλό.

Της βελανιδιάς, του σπιτιού, των ηθμών και της λεπίδας του χόρτου,

της αμαρτίας και του μίσους.

Στηρίζεται με πραότητα στην όψη των πιο απλών πραγμάτων,

Όπως, παραδείγματος χάριν του φύλλου, του γουδιού, της μύγας.

Ακολουθούν τα πολλαπλά άρθρα πίστεως,

που επιλέχθηκαν με τούτη τη σειρά:

Το ανοιχτό ρόδο των ανέμων, της διχόνοιας ο άνεμος, το σάπιο ρόδο, τα πούπουλα της κωπηλασίας του φτερού με τα οποία ρημάζει ο άνεμος το πληθωρικό σώμα του ρόδου.

Τα φυτώρια των μικρών φυτών παρατρέχει η ψυχή,

ακτινοβολεί προς όλες τις κατευθύνσεις

κι έπειτα χάνεται, ψυχαγωγούμενη μ’ ένα παιχνίδι που με κανένα άλλο

δεν μοιάζει.

Είναι η βουβή ψυχή.

Ψυχή κατευνασμένη.

Ψυχή στ’ αφτιά της οποίας δεν φτάνουνε φήμες.

Ψυχή καθόλου στοχαστική.

Ψυχή χωρίς πτυχές και ζάρες.

Ψυχή που ανεβαίνει ή πέφτει.

Τελείως άοπλη ψυχή.

Χωρίς μεγαλοπρέπειες. Άχρωμη. Αβαρής.

Η νύχτα καταλαγιάζει την απέχθεια της γης,

περιέχει τη θορυβώδη ύφανση της και ζωογονεί τα όνειρα.

Εγκαταλείπει το δαντικό εκείνο «animai che sono in terra dalle fatiche loro».

Έπειτα αποκοιμιέται κι αυτή.

Ονειρεύεται τη νύχτα με τα σύνεργα και τα υπάρχοντα της μέρας,

και ο ύπνος του ανθρώπου γεμίζει με τα έργα και τα όντα της νύχτας,

αόριστα, τερατώδη· γλυκύτατες περιστερές με μακριές, φιδόγλωσσες.

Η νύχτα κοιμάται ξαπλωμένη στης μισής Γης την επιφάνεια

και τα όριά της τρέμουν σαν τολύπες καπνού,

σαν κρόσσια ομίχλης που κινούνται από τα χέρια και τα πόδια όσων

όντων ξυπνούν και τρίβουνε τα βλέφαρά τους, καθώς

τρέμουν σύγκορμα μες στην αγωνιώδη αβεβαιότητα της μοίρας τους.

Γιατί το όνειρο είναι η ζωή χωρίς τέλος ούτε αρχή,

και αφύπνιση σημαίνει μπαίνω στην επικράτεια του θανάτου,

σημαίνει μισάνοιχτη καγκελόπορτα  σύντομου και σιωπηλού μονοπατιού

στην άκρη του οποίου κάθεται, στα χόρτα, κάτω από έναν φοίνικα,

και περιμένει υπομονετικά τον θάνατο

ενός μεγάλου ή μικρού άνδρα, μιας γυναίκας ή ενός παιδιού.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.