ΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ

 

CARLOS EDMUNDO DE ORY

 

ΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ

 

Σαν βρόχινα αγάλματα με γαλάζια νεύρα

Απόκρυφα και μυστικά εν σχέσει προς τους νόμους τους

Για όσα κλειδιά ανοίγουν σήραγγες

Βρώμικοι άνακτες απ’ τη φωτιά απ’ την κόπωση

Τις κραυγές τους δεν τις διαφυλάσσουν άλλο πια

 

Ο ένας μες στον άλλο γελασμένος

Από νύχτες τρυφερές σε στυγερή παλαίστρα

Βιώνουν πράξεις οριζόντιες χορού

Τη νύχτα δεν βγαίνουν περίπατο άλλο πια

 

Τους διέπει ο πόθος μα δεν μιλιούνται

Ούτε γράφουν μεταξύ τους γράμματα δεν λένε τίποτα

Μαζί απομακρύνονται μαζί όλο φεύγουνε μαζί

Μάτια και πόδια δυο κατάμαυρα κορμιά πληγώνουν

Φωσφορίζοντα κύματα ζώα

Πέφτουν για ύπνο και τίποτ’ άλλο πια

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.