PABLO PICASSO
4 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1935
(I)
είδα που ’βγαινε
απόψε
από τη συναυλία
στη σάλα Γκαβώ
ακόμα και το τελευταίο
άτομο
κι έπειτα έφυγα απ’ τον ίδιο δρόμο και τράβηξα
στο καπνοπωλείο για σπίρτα
(II)
καθρέφτης στο κάδρο σου από φελλό — πεταμένος στη θάλασσα ανάμεσα στα κύματα — δεν βλέπεις μόνο την αστραπή — τον ουρανό — και τα σύννεφα — με το στόμα ανοιχτό και πανέτοιμο — να καταπιεί τον ήλιο — αλλά έτσι και διαβεί κανά πουλί — και για μια στιγμή ζήσει στο βλέμμα σου — αυτοστιγμεί ξεμένει από μάτια — του έπεσαν στη θάλασσα — τυφλό — και τότε τί χαχανητά — εκείνη ακριβώς τη στιγμή — αναβλύζουν απ’ τα κύματα
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου