CÉSAR CANTONI
ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ
Ξαφνικά ο αέρας εξάπτεται, μαίνεται
και ανακατεύει τα πάντα τριγύρω:
υπονομεύει κόμβους κυκλικούς και κήπους,
γκρεμίζει δέντρα εκατοντάδων ετών,
σηκώνει των στεγών τις λαμαρίνες,
στοιβάζει σκουπίδια στους δρόμους,
κόβει του τηλεφώνου τα καλώδια,
την ηλεκτροδότηση διακόπτει της πόλης...
Πλην όμως ο άνεμος είναι και στοιχείο ποιητικό,
των ποιητών η ευνοούμενη μεταφορά:
φέρνει και πηγαίνει ειδήσεις στην ώρα τους,
κουβαλάει απ’ τις καμπάνες αντίλαλους,
πολύ συχνά συνομιλεί με τα φύλλα,
λέει στα παιδιά παραμύθια,
μου ψιθυρίζει στ’ αφτί τ’ όνομά σου,
σε όσους φεύγουν λέει «αντίο»...
Δίχως άνεμο δεν υπάρχει σχεδόν ούτ’ ένα ποίημα.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου