RICARDO ECHÁVARRI
ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ ΤΡΟΠΟΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΙΔΑ ΛΕΤΙΣΙΑ ΜΑΡΤΙΝΕΣ
Σε ονειρευόμουν πέντε χρόνια πριν εμφανιστείς στην πραγματικότητα
Στα τυφλά, μέσα στο πλήθος, με τράβηξε το μαγνητισμένο σου πρόσωπο
Μου έδωσες ένα μικρό γαλάζιο χαρτάκι, νιώθω παιδί με εισιτήριο για τον παράδεισο
Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι είναι τριαντάφυλλο, σήμερα κατάφερα να το μυρίσω
Η πανσέληνος ή η όψη της, τί άλλο με κάνει να ονειρεύομαι;
Έχει ξαπλώσει σε μιαν αμμουδιά, ποιός πλάθει ποιόν;
Αγγίζω το σώμα της, το χέρι μου φλέγεται
Πυρωμένη καρδιά, στάχτες που τραγουδάνε τον έρωτα
Ήμουν άθεος μέχρι τη στιγμή που σε είδα
Το αόρατο στο ορατό είναι αυτό που με οδήγησε σε σένα
Είχε μια πινακίδα στα χείλη της που μόνο εγώ την έβλεπα κι έλεγε ΦΙΛΗΣΕ ΜΕ
Με σήκωσε μ’ έφερε μέχρι τα χείλη της μ’ έκανε να αγγίξω τη νύχτα
Αυτό που νιώθω για σένα δεν είναι αγάπη, είναι φώτιση
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου