MARIA MELECK VIVANCO
ΚΑΡΔΙΑ ΥΨΗΛΩΝ ΠΟΥΛΙΩΝ
Φτάνει το πιο αγαπημένο και το πιο ανθεκτικό Ποίημα που αιμορραγεί Όμορφος θάνατος Η μαγεία στολισμένη την άνοιξη με το δριμύ πισαρισμένο της όνειρο, με το κατάρτι του φραγμένο όλο από γαρίφαλα
Φτάνει το πιο αγαπημένο και το πιο αποδημητικό Χίλια πέταλα επιδιώκουν την επίβλεψή του ανάμεσα σε γυαλιά που δηώνουν τις πόλεις τρις τριγυρισμένες από μελένιους κάκτους και ήμερη απαλή βροχή
Ο βυθός της θάλασσας επαναλαμβάνεται και επαναλαμβάνεται Τα πόδια του ανέμου τού τσακίζουνε τη χρυσαλλίδα Η σπασμένη φήμη του μυστικού νερού βγαίνει από τις πράσινες γωνιές κάποιου εκεί σπιτιού
Και κυλάει στην άκρη κάτι φλεγόμενων εκβολών σαν να της κάνανε τα λόγια παράπονα
Μάταια η νοικοκυρά σπαταλιέται σε κραυγές αδυσώπητες μονήρεις
Τον πυρετό τον μαντεύω εν μέσω κατακλυσμών (τα ηλιακά του μαχαίρια, τα θλιμμένα του ρόδα)
Ποίημα που αιμορραγεί Όμορφος θάνατος Καρδιά υψηλών πουλιών και λαβωμένων
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου