Η Εποχή των Λωτοφάγων – όπου η απληστία των λωτοφάγων μεταβάλλει του όρους του κόσμου μας : Ολοκλήρωσα το “Μυθιστόρημα της Φεράρας” του Giorgio Bassani (εκδόσεις Gutenberg, 2022) σε υποδειγματική μετάφραση του αγαπημένου φίλου ποιητή και διανοητή Γιώργου Κεντρωτή Yorgos Kentrotis. Η πλοκή και ενδεχομένως η αξία και γοητεία αυτού του καταπληκτικού μυθιστορήματος οφείλεται περισσότερο στις επιφανειακά συμβατικού χαρακτήρα λεπτομέρειες, στις μεμονωμένες υλικές λεπτομέρειες, όπως και στις αποκαλυπτικές εμπειρίες. Κυρίως όμως μ` ερέθισαν -για πολλούς λόγους- τα σημεία εκείνα που διασταυρώνονται και αλληλοσυνδέονται η κοινωνική, προσωπική και συλλογική αμνησία. Οι Φεραρέζοι επιμένουν να ξεχάσουν, επικαλούνται τη λήθη. Κάτι σαν τους συντρόφους του Οδυσσέα στο νησί των λωτοφάγων, που έσβησαν τη μνήμη τους και δεν επιθυμούσαν να επιστρέψουν στα πλοία τους. Στην εποχή μας, έχουμε ανάγκη όχι μόνο τον λεπταίσθητο στοχασμό του Ricoeur περί ‘ακριβοδίκαιης μνήμης’, αλλά προπάντων την ιστορική μας αυτογνωσία. Την ταξική μας συνείδηση. Τη διαρκή αφύπνιση της συνείδησής μας. Ας μην ξεχνάμε πως στην αρχαία Ελλάδα η Μνημοσύνη είναι προγεννήτορας όλων των τεχνών και επιστημών. Αιώνες αργότερα ο Maurice Halbwachs απέδωσε μεγάλη σημασία στη συλλογική φύση της κοινωνικής συνείδησης. Η μνήμη συνιστά ένα δεσμό, που μας συνέχει με το αιώνιο παρόν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου