ALFREDO MARIO FERREIRO
ΟΙ ΤΕΡΑΤΩΔΕΙΣ ΕΡΩΤΕΣ
Το λεωφορείο θέλει, με όλον του τον άξονα και με όλο το διαφορικό του,
την όμορφη κουρσίτσα με τις αρμονικές γραμμές.
Σιγά-σιγά καταφέρνει να πλησιάσει πλάι της
και με τη συγκράτηση του πανίσχυρου κινητήρα του τη νανουρίζει.
Τρομαγμένη η κουρσίτσα απ’ αυτόν τον θόρυβο
δίνει ένα θεμιτό ελαστικό γυναικείο άλμα και φεύγει.
Από μακριά κουνάει το μπλε μαντήλι του αποχαιρετισμού
από την εξάτμιση.
Το λεωφορείο την κυνηγάει αμέσως. Πάνω στη ζάλη του
το βαρβάτο παχύδερμο μετά βίας ξεπερνά τα εμπόδια
της νευρικής και μικροσκοπικής κυκλοφορίας του δρόμου.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου