MIGUEL ÁNGEL GÓMEZ
ΣΑΝ ΛΕΥΚΗ ΜΟΥ ΕΡΧΕΣΑΙ ΕΣΥ ΣΙΩΠΗ
Όταν είμαι στο δωμάτιό μου, το βράδυ, μόνος
και τους πράσινους κοιτάζω τοίχους του λιβαδιού,
σαν λευκή μού έρχεσαι εσύ σιωπή,
στο μαξιλάρι μου ανεβαίνεις, ανεβαίνεις στον λαιμό μου
και στο κορμί μου σαν τον άνεμο μπαίνεις.
Να μη με επισκέπτεσαι όταν κοιμάμαι,
γιατί δεν σε νιώθω κι έτσι μου λείπεις.
Οπότε νομίζω ότι εμείς ποτέ δεν θα μπορέσουμε
να είμαστε ξανά δύο ή κάποιοι από εμάς,
μα πάντοτε μόνο ένα.
Ένα άτομο, ερημίτης, όλο με μαύρους ήχους.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου