OSVALDO SVANASCINI
ΑΥΤΟΕΠΙΤΥΜΒΙΟ ΣΕ ΠΟΛΗ ΜΑΚΡΙΝΗ
Περπατώντας ανάμεσα στις φορές που θυμήθηκα να πεθάνω
Απλώς και μόνο για να ξεμπλέκω με τη ματαιοδοξία της μνήμης
Ένιωσα χωρίς τις φωνές που μου έλειπαν και τις χρειαζόμουν
Χωρίς δάχτυλα να προσποιούνται το σούρουπο
Χωρίς τη μυρωδιά των κορμιών που ανάσαιναν μαζί μου.
Και ήθελα να επιστρέψω με ρυθμό εξωφρενικό
Μολονότι ήσαν τα πάντα κλειστά θεόκλειστα
Πλην όμως δεν ήταν απαραίτητο γιατί γυρνώντας τα μάτια μου
Θα μπορούσα να διαβάσω το παρελθόν να χάσω της ντροπής τα ερυθήματα
Ή να χρησιμοποιήσω τις μελωδίες για να βρω τον ιδιοκτήτη
Των καρουζέλ που ήταν όλα τους φτιαγμένα με δροσιά και ζάχαρη.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου