ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ Τ.

 

CESARE PAVESE

 

ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ Τ.

 

[ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΤΑ ΦΥΤΑ]

 

Της λίμνης τα φυτά

ένα πρωί σε είδανε.

Οι πέτρες τα κατσίκια ο ιδρώτας

είναι έξω από τις μέρες

σαν τα νερά της λίμνης.

Ο πόνος και η ταραχή των ημερών

ούτε που γραντζουνάνε καν τη λίμνη.

Θα περάσουνε τα πρωινά,

θα περάσει η αγωνία,

και άλλες πέτρες, άλλος ιδρώτας

θα σου δαγκώνουν το αίμα –

δεν θά ’ναι πάντοτε έτσι.

Κάτι πάλι θα βρεις.

Και το πρωί, θα γυρίσει κι αυτό,

οπού, πέρ’ ​​από την ταραχή,

μόνη σου θα ’σαι στη λίμνη.

 

[μέσα ‘Ιουνίου 1946]

 

*****

 

 

[ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΣΑΙ ΚΙ ΕΣΥ]

Έρωτας είσαι κι εσύ.
Από αίμα είσαι και χώμα
όπως και οι άλλοι. Και περπατάς
σαν να μη λες ν’ αφήσεις
του σπιτιού σου την πόρτα.
Σάμπως να περιμένεις,
να μη βλέπεις. Χώμα είσαι
που πονεί και σωπαίνει.
Σκιρτάς και κουράζεσαι
και όλο μιλάς – περπατάς
και αναμένεις. Ο έρωτας
αίμα σου είναι – αυτό μόνο.

[23 Ιουνίου 1946]


Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

 

  Η Τ. είναι κατά πάσα πιθανότητα η Teresa Motta, συνεργάτιδα του Παβέζε στον εκδοτικό οίκο Einaudi στη Ρώμη.