MANUEL ALTOLAGUIRRE
ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ
Φεύγω απ’ το κακό που με φουρκίζει,
ψάχνω το καλό που θέλω και μου λείπει.
Απ’ όλα τα μαρτύρια που περνάω
πιο πολύ οι ελπίδες με παιδεύουν.
Πόθοι και επιθυμίες είναι τρικυμίες
και πάνω στης αυγής τους τοίχους
τα κύματά τους σκάνε. Και σηκώνουν
βουητό βαρύ και με τυφλώνουν.
Στη θάλασσα έχω φωλιά – η κλίνη μου επιπλέει.
Το άνθος που παλεύει στο νερό
σα θάλασσα από μέσα με κρατάει
και σα θάλασσα κατά έξω με τινάζει.
Τα μάτια κλείνω πάντα και κοιτάζω
τον μέσα χρόνο που συνέχεια τραγουδάει.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου