ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ, Ο ΛΟΓΟΣ

ΚΩΣΤΑΣ ΝΙΚΟΛΟΥΔΑΚΗΣ

ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ, Ο ΛΟΓΟΣ 

*δια των έργων των ποιητών

όταν του λόγου, ο λόγος

μια λέξη μονάχα

άνθος θα κρέμεται απ’ τα χείλη σου

τότε, φωτιά κι ένα μαχαίρι

θα λάμψει στο βάθος των ματιών σου

και μετά γεννηθήτω, δια των έργων των ποιητών

των εργατών του φωτός, της δάφνης

φευ, η παρούσα αγκάλη πάνω στα ολόλευκα φτερά σου

όσο φως, όσο γης, όσο όνειρο

και κανείς τυφλός, ουρανού, γης

μηδέποτε δυνηθεί, ν’ αγγίξει πυκνό σκοτάδι

και μηδέ πείνα, μηδέ πόνος, μηδέ εξάντληση

μέσα στην αστραπή, στη βροντή, στο κύμα

παντού, παντού όπου είσαι, ψυχή μου και φως

εφ’ όσον πορευθείτε, μεθ’ εμού

δια των έργων των ποιητών

των εργατών του φωτός, της δάφνης

και τότε, ο λόγος του λόγου σου

πανάκριβη λευτεριά θα κυματίζει

μέσα στες χώρες, στα ποτάμια, στες λίμνες, στα βουνά

απανταχού στους ανθρώπους, στον ίδιο σου τον εαυτό