ΣΤΗ ΦΩΝΗ ΣΟΥ

ALÍ CHUMACERO

ΣΤΗ ΦΩΝΗ ΣΟΥ

Να ορθώσεις τη φωνή σου στις αισθήσεις μου εμένα,

να γίνεις ύπνος και όνειρο ψυχρό μες στο κορμί μου·

μες σε καθρέφτες να κοιτώ την παγωμένη ειδή μου,

να βλέπω που ’χω χείλη σκοτεινά και πονεμένα.

Όταν μιλάω, είναι ο πόνος μου ορατός σ’ εσέ, και νόμο

εκεί έχει έν’ άνθος με αρώματα τεφρά ν’ ανθίζει·

στα χείλη μου όντας η φωνή σου πια, δεν ξεχωρίζει

παρά απ’ του ζωντανού θανάτου τον απαίσιο τρόμο.

Γιατί ο ύπνος ο δικός σου εντός μου τη φωνή σου υψώνει –

σαν τον εχθρό του ήχου και του φωτός τον ορκισμένο

τον λόγο στον λαιμό μου σπάει κομμάτια και τον λειώνει·

στρατοπεδεύω στο σκοτάδι, δίχως τη δική σου

μορφή να βλέπω, κι είμαι τότε δέντρο νικημένο,

κορμί –ως κορμός– πνιγμένο να επιπλέει στη φωνή σου.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.