ΟΙ ΟΜΠΡΕΛΕΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΖΙΑΣ

ΟΙ ΟΜΠΡΕΛΕΣ

Γυναίκες-ομπρέλες του ήλιου, εστεμμένες

της βροχής, νοικοκυρές με μπαλτάδες,

κυρίες ηλικιωμένες με μαστίγια, νιόπαντρες

με κόκκινα αλεξικέραυνα.

Αγέλη των συζύγων, αγαπημένοι της καταιγίδας ,

ομπρέλες στον κίτρινο σταθμό λικνίζονται,

θηλυκοί ακροβάτες, έντιμες, ερωτευμένες.

Περιπλανώμενες στο παζάρι του κόσμου

μαζεύουν αμπιγέρ, νεφροπαθείς, αλλαντοπώλες,

χασάπηδες, άρρενα που σκόρπισαν φεύγοντας

στην εξορία του μέικ-απ, στις ηδονές των σωμάτων.

Σύζυγοι της νύχτας τις μέρες που βρέχει

τρέξτε στους σταθμούς, εφημερεύουν

οι γυναίκες ομπρέλες, υπάκουες ενάρετες αντίζηλες.

Από το βιβλίο: Γιώργος Κοζίας, «41ος Παράλληλος», Εκδόσεις Στιγμή, Αθήνα 2012, σελ. 15.