ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΑΡΑΣ
ΤΣΑΪ
Κι από πιοτό κι από καπνούς κι από τα χάη
προτίμησα κι αγάπησα το τσάι,
ένα αρωματικό φλιτζάνι τσάι.
Κάλυκας κρίνου νά ’ναι το φλιτζάνι
απ’ αργυρόηχη, από φίνα πορσελάνη,
να πίνει και ν’ ανοίγει η φαντασία
μεγάλη μυστική σαν την Ασία,
κι ο Βούδας να φυλάει και να βλογάει
όσα φυλλάκια τσάι η γη βλαστάνει
στην Κίνα και στην Κεϋλάνη...
Από το βιβλίο: Αλέξανδρος Μπάρας, «Άθροισμα. Ποίηση
1933-1983», Κέδρος, Αθήνα 1983, σελ. 110.
Υπέροχο το τσάι κι ας είναι και ...earl grey, υπέροχο το φλιτζάνι, υπέροχο το ποίημα, υπέροχος ο Μπάρας, υπέροχη και η επιλογή σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε πετύχατε σε κρίση ...υπεροχής!
(Tης γειτονιάς μας ο τρελός
όλα ...υπέροχα τα βλέπει
μες των ματιών του τον καθρέφτη!)
Λείπουν τα:
"Τσάι στη Σαχάρα",
"Τσάι και συμπάθεια" και
"Τσάι με λεμόνι και σαμπάνια" του Νάνου Βαλαωρίτη.
(Α, ξέχασα: και ο ...Τσάι-κόφσκι!)
ΑΓΓΕΛΙΚΗ
@ ΑΓΓΕΛΙΚΗ: Υπέροχα και τα σημειώματά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφή