ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΟΥ

 

VICENTE HUIDOBRO

 

ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΟΥ

 

Τον είπαν τρελό και ο Ποιητής απάντησε:

Όταν έγραφα, το ήξερα ήδη ότι τα λόγια μου δεν ήταν για σας.

Το πνεύμα μου την έχει προαισθανθεί του φωτός την έλευση. Η ηχητική διαύγεια που θα με τυλίξει πλησιάζει τώρα, έρχεται όπου νά ’ναι.

Η σάρκα μου, που καταργήθηκε από της ψυχής μου τη δύναμη, νιώθει τα κροταλίσματα του επιθανάτιου ρόγχου και τρέμει σαν φλόγα έτοιμη να σβήσει.

Όλα αυτά σ’ εσένα τα οφείλω, ω Σιωπή καρποφόρα! Ω γόνιμε εσύ Διαλογισμέ! Σ’ εσάς οφείλω το ότι έχετε υπομείνει με μεγάλη υπομονή μέσα στον εγκέφαλό μου εκκόλαψη αβγού.

Για μένα  το Μυστήριο είχε πάντοτε τη στοργική πρόσκληση των ανοιχτών θυρών που φαίνεται να μας λένε: Περάστε εσείς πρώτος.

Γι’ αυτό ακριβώς δεν μπορείτε να με καταλάβετε.

Δεν υπάρχουν πια για το πνεύμα μου πόρτες κλειστές, γιατί ήδη κατέχω την απαλή εκείνη θλίψη που είναι γεμάτη με καλοσύνη από των σωψύχων τα σώψυχα.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.