CAMILO JOSÉ CELA
ΣΥΝΤΟΜΟ
ΠΑΛΙΟ ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ
Νύχτα
αχανής ή καλυμμένη αποπληξία — ψηλό ευγενούς τάξεως μπαλκόνι βλέμμα πυρακτωμένο
ξέχειλο από την τρυφερότερη οργή
Κοπέλα
λησμονημένη κάνει κούνια πάνω στις ρυτίδες των άφθαρτων αναμνήσεων.
Ω,
παλικάρι ασθενικό-ατρόμητο ακουαρελίστα των μυχιότερων αισθημάτων
Στην
αγάπη-πόνος είναι το μίσος τρέμουλο
Ερημώσεις
μοναχικές σαν άλλοι βραχύβιοι πλανήτες.
Εμείς
οι γέροι ξέρουμε να μαρινάρουμε με σάλιο τις δύσκολες, αναπόφευκτες εκστάσεις
και ψωλές συνάμα, σιδερώστριες, εκατομμυριούχες, νοσοκόμες, υπηρέτριες,
δούκισσες, ποιήτριες, κλειδοκρατόρισσες φυλακών, γαλοποὐλες.
Αλλά
νικάμε το ημερολόγιο των ροδαλών αναμνήσεων
Τον
τύραννο των Συρακουσών που ομφαλοσκοπεί
Οι
νέοι χάνονται επαναποικίζοντας κόσμους
Φραγκοστάφυλο
πικρό κορίτσι
Στην
αγάπη —πόνος είναι το μίσος— τρέμουλο.
Πέτρο,
φίλε μου:
Είμαι
γέρος και γλυκούτσικος σαν πρόσφατα ευνουχισμένο φαλαινάκι
Και
λέω τις προσευχές μου για τον κανένα που με απεριόριστο επινόησα ζήλο
Δέσε
με στην προπέλα της θαλαμηγού σου, Πέτρο
—Φίλε
μου—
γιατί
είμαι γέρος και γλυκούτσικος σαν τις θείες μου που έχουν μείνει σπίτι και
ντύνουν κάτι άγιους.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου