LUIS
CERNUDA
ΕΧΩ ΕΛΘΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩ
Έχω έλθει για να δω όψεις
Τρισεύγενες σαν σκούπες παλιές,
Έχω έλθει για να δω τους ίσκιους
Που μου χαμογελούν μακριά μου.
Έχω έλθει για να δω τους τοίχους
Γκρεμισμένους ή όρθιους αδιακρίτως,
Έχω έλθει για να δω τα πράγματα,
Τα νυσταλέα πράγματα εδώ γύρω.
Έχω έλθει για να δω τις θάλασσες
Σε κάνιστρο να κοιμούνται ιταλικό,
Έχω έλθει για να δω τις πόρτες,
Τη δουλειά, τις στέγες, τα προσόντα
Με χρώμα φυλλοβόλο κίτρινο.
Έχω έλθει για να δω τον θάνατο
Και τη χαριτωμένη απόχη του
Που κυνηγά και πιάνει πεταλούδες,
Έχω έλθει για να περιμένω εσένα
Με τα χέρια μου κάπως ανοιγμένα στον αέρα,
Έχω έλθει και δεν ξέρω γιατί ήρθα·
Μια μέρα τα μάτια μου άνοιξα, και ἠρθα.
Γι’ αυτό και θέλω, αν και χωρίς να επιμένω,
Τα τόσα πράγματα να χαιρετήσω που είναι
Πολύ πιο πολύ κι από τρισεύγενα:
Τους φίλους μου στο χρώμα του γαλάζιου,
Τις μέρες όλες σε χρώματα ποικίλα,
Την ελευθερία στο χρώμα των ματιών μου·
Τα παιδάκια από μετάξι αγνότατο,
Τις ταφές τις τόσο ανιαρές σαν πέτρες,
Την ασφάλεια, αυτό το έντομο
Που χώνεται, φωλιάζει στου φωτός την ούγια.
Αντίο, γλυκά και αόρατα όντα ερωτικά,
Λυπάμαι που δεν κοιμήθηκα στην αγκαλιά σας.
Ήρθα μόνο και μόνο για τούτα τα φιλιά.
Φυλάξτε μου τα χείλη για όταν επιστρέψω.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου