PABLO PICASSO
14 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1935 (ΙΙ)
Πάνω απ’ το πίσω μέρος της αχανούς σχισμής
του φλογερού πεπονιού
δέντρο κομμάτι ποταμίσιο
τραπέζι αξιογέλαστο
απειλούμενο από τον αετό που
ξύνει τα νύχια του από ευχαρίστηση να βλέπει
πώς εκπνέει ανάμεσα στα δόντια του
αφηρημένη από τη βαρεμάρα της
μια ίνα χορταρένια
τα δύο πρώτα μπουμπούκια της κόκκινης δαμασκηνιάς
που ξέπεσαν
φιλιούνται εδώ και δυο-τρεις μέρες
συνταραγμένα από του κοριτσιού
το κλάμα
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου