ΧΛΟΗ
ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΕΛΗ
ΤΕΧΝΗ
Ποτέ
δεν συμπάθησα
τα
άψογα χαμόγελα
τις
τέλειες οδοντοστοιχίες
τους
σιδερωμένους άντρες
την
τσάκιση στο παντελόνι
τα
ανατομικά στρώματα
τα
αναπαυτικά όνειρα
τα
πούπουλα χήνας στην ομίχλη.
Γι’
αυτό και ζω σε ερειπωμένα σπίτια.
Κάτι
να χάσκει
κάτι
να λείπει
κάτι
να διαβρώνει την τελειότητα.
Γιατί
τέχνη είναι πάντα η οροφή που λείπει.
Από
το βιβλίο: Χλόη Κουτσουμπέλη, «Κλινικά απών», Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2014,
σελ. 28.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου