ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ

RAINER MARIA RILKE

[ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ]

Το σπίτι μου είναι ανάμεσα μέρας κι’ ονείρου
που τα παιδιά, ζεστά απ’ το τρέξιμο, κοιμούνται,
που κάθονται οι γονείς το βράδι, και τα τζάκια
λαμποκοπούνε και την κάμαρα φωτίζουν.

Το σπίτι μου είναι ανάμεσα μέρας κι’ ονείρου
που καθαρά τα βραδινά σήμαντρα ηχούνε,
και, αμήχανα, από τον αντίλαλο, κορίτσια,
κουρασμένα ακουμπούν στων πηγαδιών τα χείλια.

Κ’ έχω, πιο αγαπημένο δέντρο μου, κάποια φιλύρα·
κι’ όλα τα καλοκαίρια, που σιωπούν εντός της,
στα χείλια της κλαδιά σαλεύουνε πάλι και πάλι,
κι’ αγρυπνούν πάλι ανάμεσα μέρας κι’ ονείρου.

Μετάφραση: Άρης Δικταίος.

Από το βιβλίο: Ράινερ Μαρία Ρίλκε, «Εκλογή από το ποιητικό του έργο», μετάφραση Άρης Δικταίος, Κάδμος, Αθήνα 1957, σελ. 30.

*************

[ICH BIN ZUHAUSE]

Ich bin zu Hause zwischen Tag und Traum.
Dort wo die Kinder schläfern, heiß vom Hetzen,
dort wo die Alten sich zu Abend setzen,
und Herde glühn und hellen ihren Raum.

Ich bin zu Hause zwischen Tag und Traum.
Dort wo die Abendglocken klar verlangen
und Mädchen, vom Verhallenden befangen,
sich müde stützen auf den Brunnensaum.

Und eine Linde ist mein Lieblingsbaum;
und alle Sommer, welche in ihr schweigen,
rühren sich wieder in den tausend Zweigen
und wachen wieder zwischen Tag und Traum.