ALFONSO GATTO
ΣΧΕΔΟΝ
ΑΝΑΜΝΗΣΗ
Συναντιόμαστε
κατά τύχη μάς φαίνεται
την
ξεχασμένη ώρα.
Είτανε
η κίτρινη στάση στο πράσινο.
Ένας
ποδηλάτης, χαμένος ο δρόμος,
έπινε
στα βάθη των ματιών αναμνήσεις,
Τα
πάντα όμως είναι αιώνια για όποιον περνάει
μέχρι
ν’ ακουστεί πρώτη φορά τ’ όνομά τους.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου