PIERRE REVERDY
ΜΟΝΟΤΟΝΗ ΜΕΡΑ
Φταίει το νερό που η στέγη γλιστράει
Φταίει η βροχή που λιώνουν τα πάντα
Το πετρέλαιο το αλκοόλ και το κεράκι μου
Βάλανε φωτιά κάψανε το σπίτι.
Κήπος δίχως πουλιά
Κήπος αθόρυβος
Μαύρα θα δρέψετε άνθη
Τα φύλλα δεν είναι ποτέ τους πράσινα
Τ’ αγκάθια είναι όλα τους κόκκινα
Και τα χέρια σας ματωμένα
Στη μεσιανή αλέα περνά μια λιτανεία
Απ’ το παράθυρο της πεθαμένης
Όπου καίει μια λαμπάδα
Βγαίνει ψαλμωδία αργόσυρτη
Ήταν εκείνη και η άλλη
Ήτανε και η γειτόνισσα
Όλοι ψέλνουν και σου παίρνουν το κεφάλι
Και στα σκαλοπάτια που τους ακούς να γελάνε
Κάποιος πέφτει και μπήγει μια κραυγή
Ένα σκυλί το βάζει στα πόδια
Ακούς που κλαίει μόνο η βροχή
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου