ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟ

ΑΔΑΜ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟ

Τριγυρνώ σαν τους βράχους τους λαξεμένους μ' αλάτια

  που καίνε τις ματιές μου.

Σαν χωριστεί στα δυό, η αλμύρα, θά ’χω μέρος να σε δω.

Μού έδειξες την αχόρταγη τη Σκύλλα, μα να πλησιάσω

  δεν το τόλμησα

και στα βαθιά απάνεμα, τα μακρυνά, ένα σκοπό τραγούδαγα,

  μοναχά.

Σαν μην θέλει ο Θεός μου του κόσμου τούτου να μάθω

  τα πολλά.

Μα εδώ, στων παιδιών σου την απορία, ούτε Θεό θέλω,

  ούτε τα πολλά...