PABLO PICASSO
24 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1942
πάνω απ’ τ’ αβγό που γέννησε επί τέλους και για να μην τα πολυλογούμε η οδηγία που άφησε η βροχή τόσο νωρίς τρίζει τώρα στις παραδείσιες λευκές ορέξεις των καταγγελιών της ναι τρίζει τώρα το μπάρκο του σεληνιακού λυκόφωτος και των σβησμένων κλαδιών του και μάλιστα σε σχηματισμό φάλαγγας — πέφτοντας διάνα η αναγκαιότητα και κροτώντας τον πυροβολισμό της εκκίνησης γίνεται προ πάντων κριτής απαθής όντας δε γυμνή κατεβαίνει σιωπηλά ρόδο το ρόδο τα σκαλοπάτια της αναρρίχησης τα στολισμένα τόσο εξαίσια με μουσικές και με αρώματα
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου