Η ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΛΟΥΟΜΕΝΗ ΜΕ ΦΕΓΓΑΡΙ ΣΤΟ ΡΥΑΚΙ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

Η ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΛΟΥΟΜΕΝΗ ΜΕ ΦΕΓΓΑΡΙ ΣΤΟ ΡΥΑΚΙ

Δάχτυλα αβέβαια, όπως λέει και ο Ουνγκαρέττι,

αλλ’ έχουν φως διαυγές και μακρινό: σελήνης

μιά φόρμουλα επί γης, και ψαύει σε μιάς κρήνης

την ευκρασία την επανάληψη που ουκέτι

επισυνέβη. Bach – κυλάει επί έτη και έτη

και φεύγει, και είναι η fuga τέχνη μιάς σαγήνης

ρητορικής και λόγων άνευ. Όσα κι αν πίνεις

νερά απ’ το ricercare της, μιά νέτη-σκέτη

επιθυμία δίψας θ’ αναρρέει εντός σου.

Αυτή την επανάληψη στα δάχτυλά σου

απτή θα νιώσεις και θ’ αρμονιστεί ο ουρανός σου.

Η αφή τους όνειρα εκκρεμή έχει ταλαντώσει,

και για ταξίδια ευπροσδιόνυσα ετοιμάσου

με κελαρύσματα σε σι ύφεση λα ντο σι.