ΜΕΛΙΣΣΑΝΘΗ (1910-1990)
ΕΧΟΥΜΕ ΑΓΚΥΡΟΒΟΛΗΣΕΙ ΣΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ
Τα μάτια μου πλημμύρισαν ύπνο
στον ήχο από μια σταγόνα βροχής
Μια τρίλλια αηδονιού πάγωσε στο φεγγαρόφωτο
Γέμισα τώρα με πουλιά την κάμαρά μου
πουλιά ταριχευμένα που όλο κρώζουν
Ακούγονται παράξενοι γόοι, περίλυπες φωνές
από τη μέσα μεριά της ακοής.
Μέσα μου κρύβεται η βοήθεια
που την φωνάζω καιρούς
ώς τώρα, δεν την έφτασε η φωνή μου
ακόμα μ’ εμποδίζει κάποιος θόρυβος
Κάποτε η πόρτα ανοίγεται από μόνη της
μ’ έναν τρόπο μυστικό που δεν θα τον μάθω
ποτέ.
Από το βιβλίο: Μελισσάνθη, «Οδοιπορικό, Ποιήματα 1930-1984»,
Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2000, σελ. 294.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου