ΣΤΟ ΚΡΥΟ ΟΜΩΣ ΣΚΟΤΑΔΙ ΜΕΣΑ

BERTOLT BRECHT

ΣΤΟ ΚΡΥΟ ΟΜΩΣ ΣΚΟΤΑΔΙ ΜΕΣΑ

Στο κρύο όμως σκοτάδι μέσα τώρα τα χλωμά κορμιά τους

τά ’σερνε ολοένα ο παγετός στον κάμπο με τις σκλήθρες

και μισοξύπνιοι ακούγαν μέσα στη μαυρίλα

αντί για ερωτικά τραυλίσματα

συνεχώς πιο μόνοι και συνεχώς χλωμότεροι

τ’ αλυχτίσματα των σκύλων που ομοίως ξεπαγιάζανε.

Έβγαλε το βράδυ εκείνη μια τρίχα από το μέτωπό του

και κόπο έβαλε περίσσιο με το στανιό να του χαμογελάσει·

βουβός εκείνος και βαθιά ανασαίνοντας εγύρισε

και κοίταξε κατά πάνω τον θολό αφώτιστο ουρανό.

Μες στην πεσμένη εσπέρα βλέπανε κι οι δυό τους το χώμα,

την ώρα που πάνω από τη γη

σμάρια ατέλειωτα πουλιών μεγάλων έρχονταν πετώντας

    με κρωγμούς από τον Νότο,

κάτι άταχτα μπουλούκια.

Και μαύρη τους επότιζε βροχή.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.