ΘΩΜΑΣ ΓΚΟΡΠΑΣ
ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΙ ΠΟΙΗΤΑΙ
Το γάλα το άγριο γάλα! Τελευταία συχνά
μ’ επισκέπτονται παλιά αιμοστάζοντα αγριόσυκα
όνειρα σεξουαλικά ρεύσις κατάρρευσις των ιδεών
και των γούστων των παλιών μου φίλων...
Τα μεσημέρια παίζουν τάβλι με τις ώρες
παίζουν ξερή τα πενηντάρικα και τα τομάρια
τρώγονται χύνουνε χολή την πίνουνε οι έρημοι.
Εν συνεχεία επιστρέφουν στο καφέ-μπινέ
κι αράζουν περιμένοντας εκπλήξεις.
Εκπλήξεις βέβαια δεν έρχονται έρχεται
το σούρουπο και μέσα του ανεβαίνουν τη Σταδίου
καταλήγουνε σε κεντρικό εκκλησάκι
(όλα τά ’χει τελοσπάντων αυτή η Αθήνα
εξόν πράσινον και δημόσια ουρητήρια...)
κ’ ενταφιάζονται εντός του εσπερινού περιττόν
ο ένας θάβει τον άλλο με μάτια κλειστά
ανταλλάσσουν εντυπώσεις κ’ έτσι βελτιώνουν
τη φίρμα τους στη λαχαναγορά πού και πού
παριστάνουν και τον Κόντογλου πού Κόντογλου
είναι γελοίοι – αν το μάθουνε κι αυτό
πάει τετέλεσται...
μ’ επισκέπτονται παλιά αιμοστάζοντα αγριόσυκα
όνειρα σεξουαλικά ρεύσις κατάρρευσις των ιδεών
και των γούστων των παλιών μου φίλων...
Τα μεσημέρια παίζουν τάβλι με τις ώρες
παίζουν ξερή τα πενηντάρικα και τα τομάρια
τρώγονται χύνουνε χολή την πίνουνε οι έρημοι.
Εν συνεχεία επιστρέφουν στο καφέ-μπινέ
κι αράζουν περιμένοντας εκπλήξεις.
Εκπλήξεις βέβαια δεν έρχονται έρχεται
το σούρουπο και μέσα του ανεβαίνουν τη Σταδίου
καταλήγουνε σε κεντρικό εκκλησάκι
(όλα τά ’χει τελοσπάντων αυτή η Αθήνα
εξόν πράσινον και δημόσια ουρητήρια...)
κ’ ενταφιάζονται εντός του εσπερινού περιττόν
ο ένας θάβει τον άλλο με μάτια κλειστά
ανταλλάσσουν εντυπώσεις κ’ έτσι βελτιώνουν
τη φίρμα τους στη λαχαναγορά πού και πού
παριστάνουν και τον Κόντογλου πού Κόντογλου
είναι γελοίοι – αν το μάθουνε κι αυτό
πάει τετέλεσται...
Από το βιβλίο: Θωμάς Γκόρπας, «Τα ποιήματα [1957-1983],
Κέδρος, Αθήνα 2006, σελ. 104.
Ο Γκόρπας είναι πάντα δέλεαρ για μένα... (Και π ο λ λ ο ί άλλοι, βέβαια.)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην έχετε αμφιβολία ότι σας παρακολουθώ ανελλιπώς, χωρίς να δηλώνω την παρουσία μου. Άλλωστε, δε νομίζω ότι την έχετε ανάγκη.
Συνήθως, μ' ενδιαφέρουν πολύ οι αναρτήσεις σας και ως εκ τούτου, αυτή η πλευρά της προσωπικότητάς σας, που παρουσιάζεται σ' αυτό το μπλογκ.
Καθότι η ποίηση δεν είναι πολυτέλεια για μένα.
Δεν εξαρτάται μόνο από αυτούς που τη γράφουν, αλλά κυρίως από αυτούς που την έχουν ανάγκη, είτε τη γράφουν, είτε τη διαβάζουν, είτε τη ζουν. Λέω τώρα...
ΑΓΓΕΛΙΚΗ
Πάρα πολύ ωραία, Αγγελική. Ευχαριστώ πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφή