JOSÉ LEZAMA LIMA
ΜΥΘΙΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΑΝΑΗ
Του σπόρου ο θεός ο παντοδύναμος
κρυμμένος μες στη γη
καβαλάει τη βροχή και χώνεται
μέσα και από τις πιο καλοκλεισμένες πόρτες.
Ο χρησμός προαγγέλλει μεν, μα δεν μπορεί
να γίνει και ασπίδα – ομιλεί απλώς
από τα τέσσερα παράθυρα του πύργου.
Τα σκυλιά-φύλακες γλείφουν
τις μπρούντζινες πόρτες· ξεμπήγουν
τις περόνες που σάμπως μάτια
τον εραστή αγγέλλουν και την έκπληξή του.
Ο Δίας έρχεται με τη βροχή
και γονιμοποιεί της Δανάης τη μήτρα.
Η παρουσία του είναι στη βροχή
που σκουπίζει τις πλάκες του ανακτόρου
και δείχνει του σπέρματος την απληστία.
Τα μάτια του Άργους ξεγελάστηκαν όλα.
Γι’ αυτό στον όποιον βροχερό πρωινό περίπατο,
σε κάποια πλατεία της Φλωρεντίας,
μπορούμε να δούμε τον χαριτωμένο Περσέα,
τον γιό του Δία, νά ’ναι κρυμμένος σε μια βροχοσταγόνα.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου