GONZALO ROJAS
ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ ΠΟΙΟΣ
Καμιά φορά σκέπτομαι ποιός, ποιός θα ζήσει βραχνός τη νιότη μου
με τα ίδια αγκάθια, αβαρής και περιπλανώμενος,
κολυμβητής στων τρομερών δρόμων τα κύματα, μονίμως άφραγκος,
απόμακρος, αλλά και πιο ευέλικτος: με τρεις ακτινοβόλες νύχτες στους κροτάφους
και με της καλλονής το άρωμα μες στην αφή μου ακόμα.
Πού θα πάει, σε τί σανιδόταβλες θα βάλει να κοιμίσει το κουράγιο του,
ποιά σούπα θα καταπιεί μεμιάς, ποιό θά ’ναι το μυστικό του
για να είναι είκοσι χρονώ και να κόβει πάνω στο άνθος του τις σελίδες τις βίαιες;
Διότι θα το ξανακάνει ο αναθεματισμένος το λάθος, το ίδιο λάθος,
και από εκεί θα μάθει αν η γραφή ακούει τί της λέει το χέρι του.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου