ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
Η ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ
Ξύπνησες τη σταλαγματιά της μέρας
Επάνω στην αρχή του τραγουδιού των δέντρων
Ώ τι ωραία που είσαι
Με τα χαρούμενα μαλλιά σου ξέπλεκα
Και με τη βρύση που ήρθες ανοιχτή
Για να σ’ ακούω που ζεις και που διαβαίνεις!
Ώ τι ωραία που είσαι
Τρέχοντας με το χνούδι της κορυδαλλένιας
Γύρω από τις μοσκιές που σε φυσούνε
Καθώς φυσάει ο στεναγμός το πούπουλο
Μ’ ένα μεγάλον ήλιο στα μαλλιά
Και με μια μέλισσα στη λάμψη του χορού σου
Ώ τι ωραία που είσαι
Με το καινούριο χώμα που πονείς
Από τη ρίζα έως την κορυφή των ίσκιων
Ανάμεσα στα δίχτυα των ευκάλυπτων
Με τον μισό ουρανό μέσα στα μάτια σου
Και με τον άλλον στα μάτια που αγαπάς
Ώ τι ωραία που είσαι
Καθώς ξυπνάς τον μύλο των ανέμων
Και γέρνεις τη φωλιά σου αριστερά
Για να μην πάει χαμένος τόσος έρωτας
Για να μην παραπονεθεί ούτε μια σκιά
Στην ελληνίδα πεταλούδα που άναψες
Ψηλά με την αυγερινή ευφροσύνη σου
Γεμάτη από τη χλόη της ανατολής
Γεμάτη απ’ τα πρωτάκουστα πουλιά
Ώ τι ωραία που είσαι
Ρίχνοντας τη σταλαγματιά της μέρας
Επάνω στην αρχή του τραγουδιού των δέντρων!
Από τη συλλογή «Προσανατολισμοί» (1940).
Από το βιβλίο: Οδυσσέας Ελύτης, «Ποίηση», Ίκαρος, Αθήνα 2002, σελ. 69-70.
πολύ όμορφο το ποίημα πού αναρτήσατε.συγκρατώ" με το μισό ουρανό μέσα στα μάτια σου
ΑπάντησηΔιαγραφήκαί με τόν άλλον στα μάτια πού αγαπάς"
Μπαίνω στόν πειρασμό να δώσω ένα ακόμη στίχο πού μού αρέσει από το ίδιο έργο: "μήν παίζεις πιά.Ρίξε τόν άσσο της φωτιάς.Ανοιξε την ανθρώπινη γεωγραφία."
ευχαριστώ για την φιλοξενία
καλημέρα!
@ κόκκινη κίσσα: Είστε πάντα ευπρόσεκτη. Αν μάλιστα συνυπολογίσω ότι είστε και "κόκκινη" είστε δύο φορές ευπρόσδεκτη. Ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή