BERTOLT BRECHT
Ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΤΩΝ ΚΕΡΑΣΙΩΝ
Ένα πρωί κοντά στο ροδοχάραμα
και πολύ πριν ο πετεινός λαλήσει,
με ξύπνησε ένα σφύριγμα
και πήγα στο παράθυρο
έξω να κοιτάξω τι γινόταν.
Στην κερασιά μου πάνω – κι ενώ της αυγής το πρώτο φως
εγέμιζε τον κήπο –
καθόταν ένας νεαρός με μπαλωμένο παντελόνι
και με χαρά μεγάλη μάζευε κεράσια.
Βλέποντάς με μού ’γνεψε,
και με τα δυό τα χέρια του μετά
έκοβε κεράσια απ’ τα κλαδιά
και τά ’χωνε στις τσέπες του.
Κράτησε ώρα πολλή που, ενώ εγώ
ξαναπέσει είχα στο κρεβάτι μου,
τον άκουγα να σφυρίζει έξω
χαρούμενος πολύ
του τραγουδιού του τον σκοπό.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
ΜΑΖΕΥΕ... (ΚΑΙ ΝΑ 'ΝΑΙ ΡΩΓΕΣ!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ
Ένα αχλάδι ένα μήλο ένα ροδάκινο ένα πεπόνι/Το κορίτσι-αχλάδι το κορίτσι-μήλο το κορίτσι-/ ροδάκινο το κορίτσι-πεπόνι/ Έτσι διαλέγω τους καρπούς και την τροφή μου έτσι/ Τρώγω την ομορφιά τώρα νιώθω τη φλούδα των γυναικών/ Τώρα γνωρίζω την καρδιά των γυναικών/ Τώρα που λιώνω τα βυζιά τους στο δικό μου στόμα/ Κι αυτά ξαναγεννιούνται πάλι/ Σαν τα κεράσια/ Και σε άλλο στόμα πηγαίνουν/ Αφράτα απύθμενα
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ
ΜΑΗΣ, ΙΟΥΝΗΣ ΚΑΙ ΝΟΕΜΒΡΗΣ
Την πιο ηδονική αφή την έχει το σταφύλι το πρωί,/ σαν είναι δροσερό και σκεπασμένο με κείνη την άχνη/ τη λεπτή. Πιάνω την κοιλιά σου, με τα τρία μου δάχτυλα,/ και μου γεννιέται πάλι η εικόνα της δροσιάς του αμπελιού.
ΜΑΤΣΗ ΧΑΤΖΗΛΑΖΑΡΟΥ
Υ.Γ. Για να ξεχωρίσεις το καλό κεράσι ή σταφύλι χρειάζεται εμπυρία!
Χαιρετισμούς!
@ Lapsus digiti: Και ευχαριστώ και συμφωνώ!
ΑπάντησηΔιαγραφή