MANUEL ALTOLAGUIRRE
LA VENTANA
La ventana separa
el mundo de los trenes,
de los grandes vapores,
de los hombres a pie,
del mundo quieto
de un alma sola.
¡Qué alegría
ver los rosales y los vendedores!
Al ruidoso paisaje
de tráfico y de vida
mi stristeza se asoma.
Mi soledad consciente
mira las hermosuras
inútiles del mundo.
Lo bello y el dolor
es de las almas solas.
*******************
ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ
Το παράθυρο χωρίζει
τον κόσμο των τρένων,
των μεγάλων βαποριών,
των πεζών,
από τη γαλήνια τη σφαίρα
μιας ψυχής μόνης.
Τι χαρά που δίνει η όψη τους:
τριανταφυλλόβεργες και πωλητές.
Στο θορυβώδες τοπίο
της ζωής και της κίνησης στους δρόμους
η λύπη μου ξεμυτίζει.
Η συνειδητή μοναξιά μου
τις ομορφιές κοιτάζει,
τις ανούσιες, του κόσμου.
Το ωραίο και ο πόνος
είναι των ψυχών
μόνων που είναι.
Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη.
Αφιερωμένο το μετάφρασμα στον Μπλογκάρχη, ο οποίος και εγκαρδίως ευχαριστεί τη μεταφράστρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου