MANUEL ALTOLAGUIRRE
ΝΥΧΤΑ, Η ΩΡΑ ΕΝΤΕΚΑ
Νά τα τά γόνατα της νύχτας.
Για τα μάτια της ακόμα δεν ξέρουμε.
Το μέτωπο, η αυγή, η κατάξανθη κόμη
θα ρθούνε πιο ύστερα.
Το κορμί της διασχίζεται αργά-αργά
από ζωές και ζωές δίχως ύπνο,
στις πορτοκαλιές της εσπέρας αναδύονται
τα πόδια τα περιπλανώμενα, ενώ τα χέρια
ανατέλλουν νωρίς στον αέρα.
Στο στήθος το φεγγάρι.
Με τον ήλιο μες στο μυαλό της.
Υπεροπτική. Μαύρη. Μία και μοναδική.
Γυναίκα ή νύχτα. Υπέροχη, εξαίσια.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου