JORGE ENRIQUE ADOUM
ΕΤΣΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑ
να ονειρεύομαι με το κλειδί,
με τον γιαλό όπου ούτ’ ένας δεν υπήρχε
να με αποχαιρετήσει, με μεταναστεύσεις γαλάζιων
πουλιών. Δεν ήταν, όχι, η κολλώδης μοναξιά
αυτό που έψαχνα, αλλά μια οικογένεια
σκορπισμένη στα πέρατα, μια
ώρα γαλήνης κάτω από τα δέντρα, ένα φύλλο
δίχως μίσος στα χέρια μου ανάμεσα.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου