ΕΣΥ ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΚΥΛΑΣ...

 

GUIDO CAVALCANTI

 

II. ΕΣΥ ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΚΥΛΑΣ...

 

Εσύ που από τα μάτια μου κυλάς μες στην καρδιά μου

και το μυαλό μου αμέσως το ξυπνάς, το κοιμισμένο,

για ρίξε μια ματιά στον βίο μου τον τρομαγμένο

που με αναστεναγμούς τον λειώνει ο Έρωτας – αλιά μου!

 

Με δύναμη, με βία ο Έρωτας βαράει τα μυαλά μου

και οι σκέψεις φεύγουνε σαν ζωντανό κυνηγημένο:

και μόνο το τσερβέλο μου μού μένει, το αδειασμένο,

και μια φωνούλα ισχνή νά ’ν’ όλη η λυρική μιλιά μου.

 

Αυτή ’ναι του Έρωτα η ισχύς, και μ’ έχει καταβάλει:

γλυκύτατη ήρθε από το βλέμμα σου που με κοιτούσε,

σαν τίναζε το βέλος του βαθιά να με λαβώσει,

 

και πάντοτε έβρισκε τον στόχο του, ξανά και πάλι,

και η τρομαγμένη μου η ψυχή γοργά πισωπατούσε,

γιατί στ’ αριστερά μου την καρδιά μου είχε σκοτώσει.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.