ΤΟ ΡΟΔΟ

 

VICENTE ALEIXANDRE

 

ΤΟ ΡΟΔΟ

 

Ξέρω ότι είσαι εδώ, σε κρατώ

στο χέρι μου, σε έχω, ρόδο ψυχρό.

Γυμνή σε φτάνει του ήλιου

η αδύναμη αχτίδα. Μοσχοβολάς,

σκορπάς μόσχους. Μα από πού έρχεσαι,

παγωμένο εσύ ομοίωμα, που σήμερα

μου λες όλο ψέματα; Από βασίλειο

κάλλους μυστικού άραγε,

όπου σκορπάς τ’ αρώματά σου,

για να εισβάλλουν σ’ έναν ουρανό

απόλυτο, εκεί όπου ανασαίνουν

ευτυχείς τις μονήρεις πνοές σου,

τις φωτιές, όλα τα μύρα σου;

Αχ, μόνο που εκεί μεθάς

μόνο ουράνια πλάσματα!

 

Αλλά εδώ, ρόδο ψυχρό,

είσαι μυστικό, ασάλευτο·

ρόδο μικροκαμωμένο και χλομό

και σε τούτο τώρα εδώ το χέρι

την εικόνα σου επί γης προσποιείσαι.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.