ΜΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΟΥ, ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ Μ’ ΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕΙ

 

GUIDO CAVALCANTI

 

IV. ΜΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΟΥ, ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ Μ’ ΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕΙ

 

Μα Δέσποινά μου, αυτόν που μ’ έχει στην καρδιά ακουμπήσει

δεν τόνε βλέπεις; Άγριο χέρι επάνω στην καρδιά

ακούμπησε, απαλά σαν σου μιλούσα, και μετά

να σπάσει επήγε: τόσο ο φόβος την είχε δονήσει!

 

Ο Έρως ήταν κείνος που μας είχε συναντήσει.

Ήρθε κι εστάθη πλάι μου. Είχε ’ρθει από μακριά.

Φανέρωνε τοξότη ασσύριου νά ’χει την κοψιά,

και τό ’χε πάρει απόφαση τους πάντες να νικήσει.

 

Απ’ τη ματιά σου στεναγμούς σαν βέλη ετράβαγε είρων·

σαΐτευε σωστά, καυτά να μπαίνουν στην καρδιά μου.

Εσκιάχτηκα· έφυγα απ’ το βλέμμα το δικό του εκείνο,

 

νομίζοντας πως έβλεπα τον Χάροντα μπροστά μου

και πίσω του ν’ ακολουθεί η χορεία των μαρτύρων

που λειώνουν ατελείωτα στο κλάμα και στον θρήνο.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.