ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
ΑΤΟΛΜΙΑ
Εσύ που στοχάζεσαι κι αμύνεσαι· εσύ που λείπεις
κάνοντας τάχα πως μένεις κοντά μας
εδώ, κάτω απ’ τη σκάλα· εσύ με τους φίλους σου
τους παλιούς φανοστάτες, τα γεφύρια – Το ξέρεις εσύ:
τον όμορφο λοστρόμο τον δέσαν στο κατάρτι·
ένα μπουκάλι σόδα απόμεινε στο τσίγκινο τραπέζι.
Ακούς, λοιπόν, τις φυσαλίδες; Τί οξυμένη μνήμη·
τί οξυμένη ακοή· Και να νιώθεις ευχάριστα
το γλίστρημα του ψαριού μες στο λαρύγγι του γλάρου.
Αθήνα,
11.Χ.72
Από την ποιητική συλλογή: «Γραφή τυφλού» (1972).
Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, «Ποιήματα, 1972-1974)», τ.
ΙΑ΄, Κέδρος, Αθήνα 1993, σελ. 67.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου