ΚΕΡΚΥΡΑ, ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ

PoE.TA

ΚΕΡΚΥΡΑ, ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ

Λοξή βροχή με κυνηγάει

κι απάνω κι απ’ το πλάι

συνέχεια με σφυροκοπάει!

«Μάνα μου!» λέω, «πάει

και η ομπρέλα η ακριβή!»

Απάνω μου ξεσπάει

όλης της φύσης η οργή!

Με πιάνει απελπισία

και μουσκεμένος σαν παπί

στρίβω σε μια γωνία,

λιγάκι να προφυλαχτεί

απ’ την κακοκαιρία

τ’ αλαφιασμένο μου κορμί,

μα ω, τι ατυχία

τούτο τ’ ανήσυχο πρωί!

Πάνω του με μανία

ξεσπάει τ’ ανέμου μια ριπή!

Γυρίζω με τη μία

και χώνομαι σε μια μπιστρό.

«Φίλε μου, ένα καφέ ζεστό»,

λέω σε λίγο στο παιδί

και πλέον μες στη θαλπωρή

ούτε που με απασχολεί

αν έξω γίνει χαλασμός!

Για νά ’μαι πιο ειλικρινής,

μ’ αρέσει απ’ τη τζαμαρία

να βλέπω την κακοκαιρία.

Αναμφιβόλως, διαπιστώνω,

μεγάλην έχει γοητεία! 

Κέρκυρα, 25-1-2013