ΑΦΡΟΔΙΤΗ

 

FEDERICO GARCÍA LORCA

 

ΑΦΡΟΔΙΤΗ

 

Όντως

έχεις δυο μεγάλα στήθη

κι ένα περιδέραιο με πέρλες

στο λαιμό σου.

 

Ένα νήπιο σκέτη ομίχλη

σού κρατάει τον καθρέφτη.

 

Μακριά πολύ κι αν είσαι,

ξεκάθαρα σε βλέπω:

το αιδοίο σου τό ’χεις κρυμμένο

μ’ ένα χέρι ουράνιο τόξο,

ενώ νωχελικά με τ’ άλλο

τ’ ουρανού τακτοποιείς τα μαξιλάρια.

 

Η Αναγέννηση κι εγώ μαζί

σε κοιτάμε, ναι, με τα κιάλια.

 

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.