XAVIER ABRIL
ΧΤΕΣ ΒΡΑΔΥ ΗΣΟΥΝΑ ΝΥΧΤΑ...
Χτες βράδυ ήσουνα νύχτα. Το ίδιο μου τ’ όνειρο. Βγήκες από μέσα μου σαν καταιονισμός υδάτων. Είχα του νερού την αίσθηση στα πλευρά σου. Τελευταία έβγαινες εσύ από μέσα μου. Γύρνα πάλι σ’ εμένα. Μέσα μου, εκεί που πριν ποτέ δεν είχες υπάρξει. Σ’ ένιωσα στ’ αργόσυρτα πόδια σου. Στο τοσοδά ελάχιστο χώμα σου ύστερ’ από την ηδονή μας.
Του αιδοίου σου το σκότος με περιόρισε σε παράδεισο. Ένιωσα δέος τριχωτό, γενετήσιο, όντας σε αντίσκηνο τσίρκου ολομόναχος.
Η ηδονή σου είναι το μόνο μυστήριο που θέλω να το έχω σε σεισμογράφο.
Η ηδονή της γυναίκας είναι τόσο περίλεπτη που εποικίζει τον άντρα και περνάει στους ιστούς του καλύτερα και απ’ τις ακτίνες Χ.
Δεν ξέρω ίσαμε πού μου ξεφεύγει στην ηδονή η γυναίκα.
Νιώθω ζήλια για τις γενετήσιες συνθήκες του ξενοδοχείου.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου