ΓΙΑ ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΡΟΔΟ

 

HILDE DOMIN

 

ΓΙΑ ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΡΟΔΟ

 

Επιπλώνω ένα δωμάτιο δικό μου στον αέρα
εν μέσω ακροβατών και ουράνιων πετεινών:
κρεβάτι μου η εναέρια κούνια του συναισθήματος
σάμπως φωλιά στον άνεμο
στην άκρη-άκρη του κλαδιού.

 

Αγοράζω κουβέρτα από το μαλακότερο μαλλί
αρνιών απαλοχτενισμένων που
περνούν υπό το σεληνόφως
σαν σύννεφα μαρμαίροντα
πάνω από τη στέρεη γη.

 

Κλείνω τα μάτια και σκεπάζομαι
με το δέρας των άκακων ζώων.
Θέλω να νιώσω στις μικρές οπλές την άμμο
και του μάνταλου ν’ ακούσω το σύρσιμο
που κλειδώνει του στάβλου την πόρτα το βράδυ.

 

Ξαπλώνω όμως στα πούπουλα, αιωρούμενη ψηλά στο κενό.
Ζαλίζομαι. Και δεν αποκοιμιέμαι.
Το χέρι μου
γυρεύει κάτι να πιαστεί και βρίσκει
για στήριγμά του μόνο ένα ρόδο.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.