ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΒΟΥΡΑΣ

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΒΟΥΡΑΣ


ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ

Είμαι του δρόμου το παιδί,
το παραπονεμένο
και σαν σκυλάκι κάθομαι
στους πάγκους, το καημένο

Το κρύο έχω πίκρα μου,
η ζέστη είν' η χαρά μου
του καθενός το θέλημα
είν' η παρηγοριά μου

Κι αν αποθάνω και βρεθεί
κανένας να με θάψει
είμαι του δρόμου το παιδί
κι εκείνος ας με κλάψει


Ηχογράφηση του 1937.