ΔΥΟ ΧΟΥΦΤΕΣ ΧΩΜΑ

BERTOLT BRECHT


Η ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

1
Στης γης τη ράχη, που βρυχάται η καταιγίδα,
γυμνά παιδάκια εφτάσατε όλοι – και σας είδα.
Πλαγιάσατε στο τούρτουρο άφραγκοι, ώς να δώσει
τη γύμνια σας γυναίκα νά ’ρθει να φασκιώσει.

2
Κανείς δεν γύρισε ποτέ να σας κοιτάξει·
κανένας Μπείτε δεν σας φώναξε στ’ αμάξι.
Πλανιόσαστε άγνωστοι εντελώς στης γης τα μέρη,
ώσπου ήρθε κάποιος και σας άπλωσε το χέρι.

3
Στης γης τη ράχη, που βρυχάται η καταιγίδα,
για ρούχο σου είχες του μαλλιού σου την κασίδα.
Αγάπησες τον κόσμο τον καλό, όταν στρώμα
και κλίνη νά ’χεις σού ’ριξαν δυό χούφτες χώμα.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.